Uitklappen

Brits 2-inch mortier Mk VII C.S., kaliber 50.8 mm, Nieuw-Zeelandse aanmaak

mortier

In 1934 werd door het Britse leger een Spaans ECIA (Esperanza y Compania) 50 mm mortier aangekocht en getest. Op basis van dat ontwerp werd in 1938 besloten het 2-inch mortier Mk II in productie te nemen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog voldeed het wapen uitstekend en werd in 8 verschillende versies gebouwd. Dit model, de Mk VII C.S., was op pelotonsniveau ingedeeld en bestemd om te worden vervoerd met de 'brencarrier'. Het wapen had een zelfspannende afvuurinrichting en kon gebruikt worden met een grote en met een kleine elevatie. De maximum dracht van 450 meter werd bereikt bij een elevatie van 45º en een geoefende bemanning kon tot 8 schoten per minuut afgeven. Voor het mortier waren diverse munitiesoorten beschikbaar: brisante-, rook-, licht- en seinprojectielen, maar ook een soort harpoen, waarmee struikeldraden van mijnenvelden konden worden verwijderd. Vanaf 1943 is het wapen ook bij de Koninklijke Landmacht in gebruik geweest. Bij deze modellen werd aanvankelijk een gecompliceerd visier geleverd met richtbuis, later werd dit vervangen door een eenvoudig keep/korrelvisier, dat bij dit model ontbreekt. De extensie C.S. aan het Mk nummer is een Nieuw-Zeelandse variant op de gebruikelijke Britse sterren.