Wachten op een bus die niet meer rijdt
politieke tekening
De vredesdemonstratie van 21 november 1981 in Amsterdam met ongeveer 400.000 deelnemers werd vooral georganiseerd door het Interkerkelijk Vredesberaad (IKV) onder leiding van Mient Jan Faber. Dit was een demonstratie tegen de plaatsen van 48 kruisraketten in Nederland als gevolg van het NAVO dubbelbesluit. Besloten werd dat de volgende grote demonstratie georganiseerd zou moeten worden door het nieuw op te richten Komitee Kruisraketten Nee bestaande uit onder andere IKV, FNV, Pax Christi en linkse partijen zoals PvdA, D'66, CPN, PPR en PSP. Sienie Strikwerda werd voorzitter van het KKN (Komitee Kruisraketten Nee); andere bestuursleden waren Mient Jan Faber en Maarten van Traa. De demonstratie in Den Haag werd met naar schatting 550.000 deelnemers de grootste uit de Nederlandse geschiedenis.Op 26 oktober 1985 was de slotmanifestatie van het volkspetitionnement tegen de plaatsing van kruisraketten in de Haagse Houtrusthallen. Bij die gelegenheid nam premier Lubbers van Strikwerda symbolisch de circa 3,7 miljoen handtekeningen in ontvangst. Toen Lubbers zoals afgesproken hierna een korte toespraak hield keerden de aanwezigen hem massaal de rug toe wat door sommigen als een afgang voor het het organiserende KKN werd beschouwd.
Ondanks de grote demonstraties en het volkspetitionnement werd tijdens het Kabinet-Lubbers II toch tot plaatsing besloten. Uiteindelijk zijn er in Woensdrecht als gevolg van het op 8 december 1987 getekende INF-verdrag geen kruisraketten geplaatst in Nederland