Saluutkanon van de Nederlandse Marine, oorspronkelijk een Britse drieponder. Afkomstig van Hr. Ms. Karel Doorman, 47 x 376 R/233 R - Ordnance QF 3 pounder
scheepskanon
Het drieponder snelvuurkanon werd in 1886 ontworpen bij Hotchkiss in St.Denis (FRankrijk) en was bedoeld voor de verdediging van marineschepen tegen de toen nieuwe, snelle torpedoboten. Hotchkiss verleende een licentie aan Elswick Ordnance Co. in Newcastle upon Tyne en daar is dit exemplaar in 1898 gebouwd.Er waren pantserdoorborende en brisante granaten voor beschikbaar, die met een huls van 376 millimeter lengte werden samengesteld tot een complete patroon. In die tijd was 'snelvuurkanon' de uitdrukking voor een met complete patronen te laden wapen. De valbloksluiting liet een vuursnelheid van toe van 30 schoten per minuut. De projectielen kregen een aanvangssnelheid van 571 meter per seconde. Aanvankelijk werden de wapens als nabijverdediging geplaatst op grote marineschepen, maar in de Eerste Wereldoorlog was de Hotchkiss drieponder al verouderd en werd vervangen door een exemplaar van Vickers. De vrijgekomen kanonnen werden tijdens de Tweede Wereldoorlog geplaatst bij haveninstallaties om die te verdedigen tegen landingsoperaties en op kleinere koopvaardijschepen. Een aantal werd geschikt gemaakt voor het geven van saluutschoten. In dat geval werd de hulslengte ingekort tot 233 millimeter en de drijflading vervangen door zwart kruit. Dit exemplaar is als zodanig gebruikt op de van de Engelsen overgenomen vliegdekschepen met de naam Hr. Ms. Karel Doorman. Er zijn tot in 1972 saluutpatronen voor gemaakt bij de Artillerie Inrichtingen aan de Hembrug.