Uitklappen

Duitse granaatwerper 'Panzerfaust 30', met antitankbrisantgranaat van de 'Panzerfaust 100', kaliber 160 mm

antitankbrisantgranaat

Bij het in 1942 verschijnen van Russische T-34 tanks aan het front, was de Duitse infanterist niet in staat zich hiertegen te verdedigen: de antitankgeweren waren nutteloos en de antitankgeweergranaten hadden niet genoeg doorboringsvermogen. Dr.Heinrich Langweiler, in dienst van HASAG (Hugo Schneider Aktien-Gesellschaft) te Leipzig. ontwierp een 'Faustpatrone', die de voorloper werd van de 'Panzerfaust'. De wapens functioneerden als een terugstootloze vuurmond, hadden vingestabileerde projectielen en waren bedoeld voor éénmalig gebruik. Dit model, de 'Panzerfaust 30' kwam in 1943 in productie en werd oorspronkelijk 'Faustpatrone 2' of 'Faustpatrone groß' genoemd. Het had een drijflading die het projectiel een aanvangssnelheid gaf van 25 meter per seconde. Dit resulteerde in een maximum dracht van circa 30 meter. Het projectiel had een 'holle lading' en kon maximaal 200 millimeter pantserstaal doorboren. De 'Panzerfaust' is de voorloper geweest van de ook tegenwoordig nog in gebruik zijnde Russische RPG granaatwerpers.