Kanon van 15 cm L/25 op raamaffuit voor minimaal schietgat, aanmaak 1884
kanon
Te zien in het museum:M16.00.29S.01
In de jaren 1885-1890 werden op Fort Pannerden 4 van deze, voor die tijd moderne, kanonnen van 15L25 in een pantserbatterij geplaatst. In 1935 werden zij als verouderd en overcompleet beschouwd en in 1939 uit het fort verwijderd. Eén exemplaar is in de collectie van het Legermuseum terechtgekomen en heeft geruime tijd in een buitenopstelling in Leiden gestaan. Na de verhuizing van het museum naar Delft is het stuk in bruikleen gegeven aan de stichting Fort aan den Hoek van Holland, waar het eveneens buiten staat opgesteld.Het wapen heeft een hydraulische reminrichting en loopt door eigen gewicht terug in stelling. Er werd geschoten met gescheiden lading. De horizontale wigsluiting was voorzien van aan afsluitplaat- en ring, waardoor de bediening nogal gecompliceerd was en de vuursnelheid niet hoger dan 1 schot per 3 minuten. De projectielen werden met (zwart) buskruit verschoten en wogen circa 50 kilogram. Er waren buskruitgranaten, granaatkartetsen, kartetsen en pantsergranaten beschikbaar.
De schietbuis werd eveneens hydraulisch geëleveerd, maar dat slechts enkele graden, omdat de vuurmonden slechts bestemd waren voor afsluiting van de vaarwegen rond de Rijnsplitsing en er geen grote schootsafstand nodig was.
Bij wijze van experiment is in 1918 een dergelijk kanon omgebouwd tot spoorweggeschut en bij Hoek van Holland opgesteld. Hierbij werd gebruik gemaakt van het bestaande spoor- en tramwegnet. (zie Eisenbahngeschütze der Welt, Motor Buch Verlag, Stuttgart 1999. pagina 106.)