Vestingartillerist vuurt kanon in stelling af
schilderij
Te zien in het museum:M.06.01.35P.01.02
In de schilderkunst komen interieurs van forten zelden voor. Deze voorstelling van Heinrich Martin Krabbé (1868-1931) is een uitzondering. Het geschut is een 10-cm kanon, dat diende voor de nabijverdediging van het fort om met name aanvallende infanteristen uit te schakelen. De kanonnen stonden voornamelijk opgesteld in de caponnières, gericht op de om de vesting lopende droge gracht. Deze moest door de vijand worden overgestoken, om bij de daadwerkelijke fortificatie te komen. Het afvuren van geschut in een vesting is onaangenaam werk: de knal is, vooral in de kazematgangen, oorverdovend en de vrijkomende kruitgassen zijn verre van aangenaam voor de geschutsbemanning. Dit verklaart waarom er maar één artillerist zichtbaar is op het schilderij: de rest van de geschutsbemanning heeft zich teruggetrokken in een belendend vertrek. Welk fort de schilder heeft afgebeeld, is niet bekend, maar waarschijnlijk behoort het tot de Hollandse waterlinie . De schilder woonde en werkte in de omgeving van Amsterdam en het Gooi, en was ondermeer als tekendocent verbonden aan de Kunstnijverheidsschool in Haarlem.Gelet op het uniform met borstzak dateert het schilderij van na 1905. Tussen 1905 en 1910 werd volop gebouwd aan de fortificaties van de stelling van Amsterdam en de nieuw Hollandse waterlinie. Deze forten zouden het westen van Nederland moeten verdedigen. In deze tijd was het luchtwapen nog niet ontwikkeld en waren dit effectieve verdedigingswerken.
Krabbé voelde zich bij soldaten en matrozen - bijna altijd beneden de rang van officier - in zijn element. Zijn keuze voor het schilderen van hun alledaagse leven kwam eerder voort uit een sociale dan militaire belangstelling. Rond 1895 maakte hij tientallen tekeningen die hij later tot schilderijen uitwerkte.