Groep van leerling-vliegers poseren voor een Bleriot lesvliegtuig op vliegkamp Soesterberg. Tweede van links is aviateur en vliegtuigbouwer S.F.W. Koolhoven met daarnaast de luchtvaartpionier en vlieger J.W.E.L. Hilgers De dame is mevrouw L. Engelkens, de eerste Nederlandse leerling-vlieger van het vrouwelijk geslacht - Nederlands fabricaat met betrekking tot vliegveld Soesterberg tot 1940
groepsportret
Johan Hilgers werkte bij de firma Verwey en Lugard die in 1910 nabij Ede en Soesterberg twee vliegkampen hadden ingericht. Aangezien Johan Hilgers al ervaring had met het vervaardigen van zweefvliegtuigen, werd hij door deze firma naar het Franse Pau gezonden om daar vlieglessen te nemen bij Blériot. Nog voordat hij zijn brevet gehaald had, moest hij terugkeren naar Ede om daar een vliegdemonstratie te geven. In Heerenveen was men namelijk de primeur aan het voorbereiden om de eerste Nederlander boven Nederland te laten vliegen. Die Nederlander moest Clément van Maasdijk worden. Verwey wilde die primeur afsnoepen en kocht Blériot XI die Johan uiteindelijk op 29 juli 1910 vloog. Het toestel werd via Wageningen getransporteerd door Evert Jan Schoonderbeek naar het vliegkamp te EDE.De vlucht stelde niet veel voor. Johan had daarvoor nog maar drie keer gevlogen en kon nog geen bochten maken. Hij vloog daarom in een rechte lijn, landde, draaide zijn toestel om en vloog weer verder in een rechte lijn.
Johan bleef een tijdje in dienst bij Verwey en Lugard en hun Maatschappij voor Luchtvaart. Hier maakte hij een aangepaste versie van de Blériot XI, die aangeprezen werd als het type "Verwey & Lugard", en had de verantwoording over de fabriek. In 1911 haalde hij alsnog zijn brevet bij zijn eigen vliegschool.
In 1912 vertrok hij naar Duitsland om daar te gaan werken bij Fokker. Hij demonstreerde de Fokker Spin in Rusland en vertrok met twee Fokkers naar Nederlands-Indië om daar het product aan te prijzen. Wat niet zo'n succes bleek te zijn. Hij was de eerste vliegenier die in Indonesië een crash maakte, die hij overleefde. Hij bleef in Nederlands-Indië wonen en op 27 september 1913 trouwt hij met Anna Sophia Blijenburg in Bangil. Uit dit huwelijk komen zes kinderen voort.
Op 30 mei 1914 werd de Proefvliegtuigenafdeling van het Nederlandsch-Indisch leger opgericht (voorloper van de uiteindelijke ML-KNIL), en werd Hilgers aangetrokken als instructeur-werktuigkundige. Hij bleef hiervoor werken totdat Nederlands-Indië in 1942 door de Japanners werd binnengevallen. In 1945 overleed Hilgers in een gevangenkamp nabij Ngawi.
Bron: Aviateurs van het eerste uur - Wim Schoenmaker/Thijs Postma, 1984, uitg. Romen Luchtvaart, ISBN 9028837645